Όταν υποβαλλόταν σε ερωτήσεις, απαντούσε ή μονολεκτικά ή άκρως λακωνικά, μερικές φορές και καθόλου. Ο Κώστας Πάτσης κατάφερε με το ταπεινό του προφίλ να φτάσει στο μακρινότερο άκρο απόστασης από τα Μέσα. Βασικό και κυριολεκτικά αναντικατάστατο στέλεχος του Παναιγειρατικού, αποτελεί έναν από τους κορυφαίους παίκτες του συλλόγου, αλλά δεν... πάτησε ποτέ πάνω σε αυτό. Με τρομερή αυτοσυγκράτηση και εμπειρία, ο "Πάτσαρος" αποθεώνεται αλλά πάντα μένει στη Γη.

Η παναιγειρατική οικογένεια τον υποδέχτηκε στην αγκαλιά της με μεγάλη χαρά το Σεπτέμβριο του 2009 και σήμερα μπορεί να στέκεται υπερήφανη που ο Κώστας βρίσκεται στο πλήρωμά της. Ναι, τον φιλοξενούμε σήμερα στο "Armada Magazine". Ο χειρονάκτης άσος του ΑΟΠ, ένας άνδρας που έμαθε από μικρός να δουλεύει κοπιαστικά δέχθηκε να μας μιλήσει, χωρίς σαφώς να αποχωριστεί το λακωνικό του ύφος, εκείνο του... "λιτά κι απέριττα", χρησιμοποιώντας πολλές φορές το αιγειράτικο "Παναί" αντί του νεοαιγειράτικου "ΑΟΠ".

Προσδεθείτε κι απολάυστε τον...

- Κώστα, καλησπέρα. Ο Παναιγειρατικός μπήκε με το δεξί στο 2012 κόντρα στο Ιράκ.

Κ.Π.: "Ναι, πράγματι. Ήταν μία πολύ μεγάλη νίκη, η οποία αρμόζει στον Παναί. Είχαμε τσαμπουκά".

- Η ομάδα βρέθηκε πίσω στο σκορ αλλά κυνήγησε τη νίκη κι εν τέλει δικαιώθηκε. Πίστευες στην ανατροπή μετά το 0-1;

Κ.Π.: "Πάντα πιστεύω στην ανατροπή. Μπορεί οι αντίπαλοι να ήταν 2οι και αήττητοι αλλά το πίστευα. Είχα πει άλλωστε και στον Λέτο (σ.σ. Μάριο) ότι το Σάββατο θα έκαναν την πρώτη τους ήττα και δικαιώθηκα. Ο καλός Παναί δε φοβάται κανένα".

- Πραγματοποιείτε μια εξαιρετική πορεία φέτος. Τι ευθύνεται γι' αυτό;

Κ.Π.: "Πολλά. Ένα από αυτά είναι ότι ο όμιλος είναι φέτος ένα κλικ πιο κάτω από τον περσινό. Βέβαια, έχει περισσότερο "ξύλο" επειδή αγωνίζονται πολλοί αλλοδαποί. Ένα δεύτερο είναι ότι οι παίκτες της ομάδας χρόνο με το χρόνο δένονται όλο και περισσότερο μεταξύ τους, ενώ η προσθήκη Μητρούση έχει προσφέρει πολλά αφού ο Γρηγόρης έδεσε όπως ακριβώς ο Ερμείδης πέρυσι. Ακόμη ένας λόγος είναι ότι έχουμε επιστροφές Σάκη, Ζαχαρία αλλά και περισσότερη συμμετοχή του Τάκη".

- Βλέπεις ανάλογη πορεία με του 2010;

Κ.Π.: "Όχι. Δε βλέπω απλά τελικό. Βλέπω κούπα να ξεπροβάλλει, μόνο βέβαια εάν μείνουμε έτσι όπως είμαστε και παίζουμε έτσι όπως παίζουμε. Βοηθάει κι ο όμιλος γι' αυτό. Οι δυνατές ομάδες είναι λιγότερες από πέρυσι, ωστόσο δεν παύουν να είναι δυνατές".

- Μίλησες για δυνατές ομάδες. Οι Μεϊβάντ είναι μία από αυτές. Ο ΑΟΠ δεν τους έχει αντιμετωπίσει και δείχνουν καταιγιστικοί.

Κ.Π.: "Θα παίξουμε και θα δούμε. Ίσως βάλουμε φρένο σε άλλη μία πολύ καλή ομάδα. Πρώτη φορά θα είναι; Το συνηθίζει ο ΑΟΠ αυτό".

- Είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια του Παναιγειρατικού κατά την περσινή σεζόν. Τα είδες όλα, που λέμε. Τόσο κακή χρονιά, γιατί;

Κ.Π.: "Δεν ξεκίνησε καλά το πράγμα. Έφυγαν παίκτες και δεν αναπληρώθηκαν τα κενά τους. Υπήρχε κακό κλίμα μέχρι τα μισά του πρωταθλήματος, αφού κάποιοι αν όχι οι περισσότεροι σκέφτονταν ακόμη και την απόσυρση του Παναί από το πρωτάθλημα. Εγώ σαν πιο έμπειρος πρότεινα να συνεχίσουμε με την προσθήκη του Χάρη του Ερμείδη, ο οποίος ήρθε κι έσωσε την κατάσταση, ανεβάζοντας την ψυχολογία της ομάδας. Βέβαια, είχαμε ήδη χάσει πολύ έδαφος. Εντάξει, οι πορείες δεν είναι πάντα καλές. Για μένα μετρά το ότι δεν το διαλύσαμε".

- Άρα μας λες ότι τα πράγματα φέτος είναι καθ'όλα διαφορετικά από πέρυσι.

Κ.Π.: "Εννοείται. Ξεκινήσαμε καλά και συνεχίζουμε. Δεν έχουμε απουσίες όπως πέρυσι. Ίσα-ίσα έχουμε επιστροφές και προσθήκες. Κι επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία του ΑΟΠ έχουμε δύο τερματοφύλακες διαθέσιμους την ίδια στιγμή, κάτι το οποίο θεωρώ ότι είναι υπερπολυτέλεια γιατί και ο Σάκης και ο Φώτης είναι γίγαντες. Από θέμα αποδυτηρίων εκτός του κόουτς Παπανικολάου που μας ανεβάζει, έχουμε και τον Ζαχαρία που είναι η ψυχή της ομάδας. Μιλάμε για γερές ντόπες από τον Ζάχα".

- Κώστα, ας περάσουμε λίγο σε σένα. Διανύεις αισίως την τρίτη σου σεζόν με τη "μελανόλευκη" φανέλα. Αλήθεια, πώς νιώθεις γι' αυτό;

Κ.Π.: "Από την πρώτη στιγμή είμαι πάρα πολύ χαρούμενος. Η ομάδα έχει άμυλα, δέσιμο, ομαδικό πνεύμα και καλό προπονητή. Γενικά ο Παναί είναι ένας υγιής και εξαιρετικός σύλλογος κι ένα πολύ καλό σύνολο. Κάθε παίκτης που αγωνίζεται στον ΑΟΠ πρέπει να είναι ευτυχισμένος".

- Πώς έφτασε στα αυτιά σου το όνομα του Παναιγειρατικού; Πώς έμαθες για την ομάδα και πώς ήρθε εκείνη η περίφημη πρόταση κι εν συνεχεία η αποδοχή αυτής;

Κ.Π.: "Από το ναύαρχο και ξάδερφο Φίλιππο Κρεκούκια έμαθα. Πήγα σε ένα οικογενειακό δίτερμα στον Κηφισό και έπαιξα αριστερό μπακ. Μετά από κάποιες μέρες ενημερώθηκα ότι υπάρχει επίσημο ενδιαφέρον από τον Παναιγειρατικό. Χάρηκα πολύ και δέχτηκα. Δεν ήξερα όμως πού ακριβώς πήγαινα".

- Άρα δεν τα γνώριζες όλα. Δεν περίμενες δηλαδή αυτό το πράγμα; Πίστευες ότι απλά πας να παίξεις την μπάλα σου σε μια ομάδα mundialito; Δεν περίμενες αυτήν την οργάνωση, αυτήν την οικογένεια;

Κ.Π.: "Όχι, όχι! Δεν το περίμενα! Πίστευα ότι πάω σε μια απλή παρέα φίλων από την Αιγείρα, όπως μου είχε πει ο ξάδερφος αλλά δεν περίμενα ότι θα υπάρχει τέτοιο κλίμα. Για να μη μιλήσω για την οργάνωση. Βέβαια, οφείλουμε να πούμε ότι για το τελευταίο δουλεύουν πάρα πολύ κάποια άτομα στην ομάδα. Ένας από αυτούς είναι ο Μάριος που έχει αναλάβει την τεράστια ευθύνη της οργάνωσης μέσω Internet και της διαφήμισης της ομάδας, όπως και τα match reports και τα βίντεο και τις φωτογραφίες που εμείς βλέπουμε απλώς με ένα κλικ".

- Για την ιστορία του Παναιγειρατικού γνωρίζεις πράγματα;

Κ.Π.: "Βεβαίως! Γνωρίζω πολλά. Εξάλλου, είχα κάνει κι ένα καλοκαίρι στην Αιγείρα, νομίζω το 1993. Στο σπίτι του Κρεκούκια έμεινα. Πήγα και αμέσως μετά τον τελικό το 2010 για να βραβευτούμε στο γήπεδο της Αιγείρας από τον αντιδήμαρχο, έχω πάει και στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και σε όλα τα μέρη. Και φυσικά στα ιστορικά παγκάκια της Όττο Βάλτερ, τα οποία "λύγισαν" τον Ντοά (γελάει δυνατά)".

- Σας λείπει ο Γιώργος, ε;

Κ.Π.: "Βεβαίως. Όσο κι αν κάνουμε πλάκα, στην πραγματικότητα ναι μας λείπει κι όχι μόνο αγωνιστικά. Είναι ο βασικός κορμός της ομάδας του '96 αλλά και της τωρινής".

- Τον εαυτό σου πώς τον αξιολογείς; Πιστεύεις ότι έχεις πολλά πράγματα να προσφέρεις ακόμη στον Παναιγειρατικό; Πόσα χρόνια θες να μείνεις;
Κ.Π.: "Δεν κρίνω ποτέ τον εαυτό μου γιατί δε θα είμαι δίκαιος. Στον ΑΟΠ θα παίζω όσο κρατάνε τα πόδια μου. Για την ώρα κρατάνε (γελάει). Σίγουρα ο καθένας έχει να προσφέρει σε μια ομάδα. Για μένα μπορώ να πω μόνο κάτι που μου λένε οι υπόλοιποι, ότι είμαι "αφανής ήρωας" και την αποδέχομαι".

- Θυμήσου λίγο και μαρτύρησέ μας ποια είναι η κορυφαία σου στιγμή με τη φανέλα του Παναί και ποια η χειρότερη;
Κ.Π.: "(Σκέφτεται) Ας ξεκινήσουμε από τη χειρότερη, η οποία ήταν η ήττα μας πέρυσι από τα Κουτσά Άλογα που από 4-0 ηττηθήκαμε 4-5. Εκείνη τη μέρα έβρεχε και είχα 39 πυρετό. Μετά το ματς ακολούθησε μία κουβέντα περίπου μιάμισης ώρας κάτω από τη βροχή σχετικά με την απόσυρση του ΑΟΠ από το πρωτάθλημα. Εκείνη ήταν η χειρότερη στιγμή μου στην ομάδα. Η καλύτερή μου ήταν ο τελικός του Attica Cup στον Ελαιώνα. Συγκλονιστική μέρα".

- Να φανταστώ επίσης ότι τα πέναλτυ με τον Πανφραπεδαϊκό δε θα τα ξεχάσεις ποτέ, ε;
Κ.Π.: "Με τίποτα. Και να θες, δε γίνεται. Ήμουν σίγουρος ότι θα έβαζα το δικό μου πέναλτυ, όσο κι αν φάνηκε το αντίθετο. Αν σουτάρεις δυνατά, είναι λίγες οι ελπίδες να το χάσεις και από ό,τι θυμάμαι δεν έχασα πέναλτυ στα play-off. Εκείνο το ματς σαφώς θα μου μείνει αξέχαστο και ως προς την εξέλιξή του. Ήταν απρόσμενο να βάλω το τελευταίο πέναλτυ και ο άλλος να το χάσει. Ήταν ό,τι καλύτερο".

- Ας περάσουμε λίγο στον Κώστα εκτός γηπέδων. Τι άνθρωπος είσαι; Με τι ασχολείσαι και πώς τα βγάζεις πέρα; Μαθαίνουμε ότι είσαι πολύ εργατικό παιδί.
Κ.Π.: "Ξεκίνησα με το να βάζω κουζίνες και ντουλάπες, κάτι σαν μαραγκός. Μετά από οκτώ χρόνια σε οικοδομή και αφού δεν είχε δουλειά, μπήκα στο στρατό για πεντέμιση χρόνια. Παραιτήθηκα πέρυσι και έβγαλα φορτηγό. Βέβαια, δουλειές δεν υπάρχουν αλλά κάνουμε υπομονή".

- Ισχύει ότι έκανες τη μετακόμιση στο σπίτι των Μάντζων (γέλια);
Κ.Π.: "Εννοείται. Την κάναμε με τον πατέρα μου. Κουβαλούσε και ο Μάριος στις σκάλες για να φτιάξει γάμπα όπως του 'πα (γέλια και πάλι)".

- Με τη σύντροφό σου τη Μάχη πώς τα πάτε; Είστε καιρό μαζί;
Κ.Π.: "Είμαστε αρκετά χρόνια. Επτά ολόκληρα χρόνια. Μια χαρά τα πάμε. Επτά όπως η Θύρα 7".

- Το πάτε για σοβαρά;
Κ.Π.: "Θα σε καλέσω, μη φοβάσαι (γέλια)".

- Κώστα, πριν κλείσουμε αυτήν την απολαυστική συνέντευξη, μπορείς να στείλεις ένα μήνυμα στους φίλους του Παναιγειρατικού;
Κ.Π.: "Θέλουμε ο κόσμος μας να είναι κοντά μας. Είναι ο ένατος παίκτης μας σε κάθε αγώνα. Φέτος δεν τον έχουμε δει πολύ αλλά ευελπιστούμε αυτό να συμβεί τώρα το νέο έτος. Όλοι στο γήπεδο και κλείνω με το ρητό της ομάδας: ΑΟΠ ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ".